Bericht van de wandelgroep

Coopertest RS

 Waar het algemeen goed is, dat sporters regelmatig een coopertest afleggen, om te zien hoe het met hun fysieke conditie gesteld is, wordt dit van wandelaars minder verwacht. Bij onze wandelgroep staat zeker tweemaal in het jaar een coopertest op het programma. Ook in juni was er weer een test, waarbij naast het effect van de deelname aan de sportieve wandelochtenden, ook de aangeleerde wandeltechniek, een beter resultaat opleveren zou, dan bij de vorige test. Op onze baan namen dit keer weer een aanzienlijk aantal wandelaars deel aan de test. De afgelegde ronden telde men zelf en de trainers bepaalde na afloop, de bij het eindsignaal op de baan achtergelaten nummerblokjes, de totaal afstand. Vier wandelaars kwamen tot zo’n 1525 meter, dus ruim 5 ronden. De meesten volgden hen op nog geen ronde. De oudste deelnemer kwam met z’n 80 jaar tot een verdienstelijke 962 meter. Iedereen na afloop tevreden. Er was dit keer een grotere afstand afgelegd of er was niet veel ingeleverd na de laatste keer.

Lees voor een uitgebreider verslag vooral even verder.

Het is zaterdagochtend 25 juni, 10 minuten over acht. Mooi weer, de vogels fluiten en het zonnetje doet ook z’n best. Het is nog stil in de Hoogeveen en ik fiets in een rustig tempo naar de baan. Door een blessure doe ik vandaag niet mee aan het programma van de RS-groep maar wellicht kan ik van dienst zijn bij de activiteiten van vanochtend. Twee andere commissieleden zijn er al. Andre en Jacq. Zij zijn in de weer met de inschrijflijsten en startnummers (in de vorm van kleine houten blokjes met een cijfer). Hans, de trainer van dienst, komt binnen. Ook hij neemt niet deel aan de activiteit van vanochtend. Terwijl de eerste deelnemers binnen druppelen brengen Hans en ik de grote tijdwaarnemingsklok, een tafeltje waar deze op moet staan en het "startpistool" naar de startlijn. Onder het mom van meten is weten doen we vandaag een coopertest. Zowel de hardlopers als de wandelaars binnen de RS-groep doen mee en gaan tegelijk van start. Na het inlopen en de bekende rek-en strekoefeningen wordt de groep toch wat onrustig. Een gezonde spanning maakt zich van de deelnemers meester. Hoe zou het met de conditie zijn?. Ten overvloede leg ik nog een keer de spelregels uit. "Na het startschot 12 minuten, ieder op het tempo dat hij aankan en iedereen telt het aantal hele ronden die hij loopt. Na het affluiten leg je op de witte rand langs de baan het houten blokje neer, je geeft je gelopen aantal ronden op bij de jury en deze telt het aantal meters vanaf de startlijn naar het punt waar jouw blokje ligt. Het totaal van hele ronden en aantal meters is het eind resultaat.”

Na het startschot daalt er een relatieve rust over de baan. De deelnemers keren in zichzelf, de benen doen het werk. Halverwege de 12 minuten verandert het beeld. De eerste gezichten gaan wat vertrekken en her en der een eerste waarneembare zweetdruppel. Ik sta wat te kletsen met Hans en moedig ondertussen de mannen aan die voorbij komen. Een merkbaar gehijg wordt stilaan hoorbaar "kom op, gaat goed, nog maar 2 minuten". En dan, plotseling, is het gedaan. De 12 minuten zitten erop. De groep verzamelt zich om onder leiding van Hans nog wat te gaan lopen in het Bentwoud. De jury doet zijn werk en bij de koffie worden de twee beste resultaten bekend gemaakt. Andre bij de lopers 2466 meter, volgens het bijbehorende lijstje, conditioneel "zeer goed" en bij de wandelaars is Leo met 1456 meter "de beste". Dan gaat de uitslagenlijst rond en na een laatste slok koffie gaat een ieder huiswaarts. Een mooi begin van de zaterdag. 

Peter K & Hans van der Wolf

 

Actueel Overzicht